Wat hebben ski’ en mountainbikes gemeen?
Materiaalkeuze bij off piste kan essentieel zijn
Als fervent off-piste skier en fanatiek mountainbiker kom ik tot de verrassende ontdekking van een aantal overeenkomsten tussen beide outdoorsporten.
Ooit skiede men op dunne latjes en kwam men overal naar beneden. Het kostte weliswaar veel moeite, maar toch, men slaagde erin de meest verraderlijke afdalingen te bedwingen. Skien en daarmee vooral ook de skies maakten, door de commercie gedreven, een enorme ontwikkeling door. Skiegebieden schoten uit de grond en er werden overal fantastische pistes aangelegd. Door de enorme techniekverbetering werd skien voor veel mensen een stuk gemakkelijker. De carve-ski was een fenomenale sprong voorwaarts. Skiprogramma’s, youtube filmpjes en snow magazines coverden inmiddels het nieuwe en nog spectaculairdere skien. Het zgn. off piste skien. Een geweldige sport. Geen geprepareerd terrein, geen afgebakende gevaren, maar puur natuur; met alle risico’ van dien. Naast het verschil tussen een gecontroleerde en een “wilde” omgeving is er een nog veel groter onderscheid: de sneeuwkwaliteit. Op een piste is de sneeuwkwaliteit, binnen een kleine marge, altijd gelijk. Off-piste kom je geen pistemachines tegen en moet je het doen met de grillen van de natuur. Windgeperste sneeuw
Diepe poeder vraagt om een rocker ski
, zware vochtige namiddagsneeuw op de zuidhellingen, slush in het voorjaar, fluffy poeder, Bruchharsch, verijsde secties, stenige ondergrond onder een dun laagje of een keihard leeggeblazen clouloir van 45graden. Off piste is grillig. En daarom zie je dat skiers dagelijks wisselen van ski. Breed, superbreed, met tourbinding, een all-mountianski, rocker of een twin-tip. Je ruilt je huurski’s gewoon om als er sneeuw verwacht wordt. De lokale ski-bums hebben meestal twee of drie types ski’s.
Kijk, op een powderdag kies je natuurlijk voor een paar vet-brede latten met een brede shovel en een goed flex. Zegt je misschien niets, maar is maar om aan te geven hoe specialistisch het is. Maar denk je nou werkelijk dat je op die andere skis niet beneden komt? Die iets smallere ski’ zijn bovenop de berg wellicht wat lastig, maar verder beneden, waar de sneeuw wat minder dik ligt, is het juist weer prettig.
Mountainbikes en techniek
En zo is het ook met mountainbiken. Er wordt zoveel geschreven over 26 vs 29 wielmaat. En nu is er weer de 27 1/2 pfff. Ook wordt er inmiddels weer volop geschreven over bandenmaten. Zowel de dikte als de breedte. En, ja natuurlijk is er verschil. Je kunt allerlei testen verzinnen waar de gewenste uitkomsten uitkomen. Fietsblaadjes worden gevuld met de meest absurdistische vergelijkingen. Een tijd geleden stond er een test in een mtb-blad waarin werd vergeleken hoeveel druk je op de shifter moest zetten (uitgedrukt in grammen!!!!) om een tandje lichter te schakelen. Nou, dan heb je toch niet veel zinnigs te doen, zeg. En als je dit soort artikelen leest, moet je je afvragen of je in die tijd niet beter een uurtje had kunnen gaan trainen. Want daar wordt de mens -bewezen- sneller van 🙂
En zo draaft de commercie verder en verder. Ietsjes meer van dit, ietsjes minder van dat, levert je bla, bla, bla …..op. Ja, als je kans hebt om het podium te halen in de Cape Epic, dan kijk je wellicht naar marginale efficiency, maar helaas- of maar goed ook- is zo’ podiumplek niet voor iedereen weggelegd.
Slechts af en toe een mountainbikerevolutie
29er is de beste keus in 99% van de gevallen
Hele tijdschriften zijn met allerlei testen volgeprutst om het verschil tussen 26 en 29 inch aan te tonen. Laat me je een ding zeggen. Rijd je nu nog een 26 inch, stap dan op een 29-er en erváár het verschil. Het verschil is overigens fenomenaal. En dát was een enorme sprong voorwaarts in deze sport (hobby voor de meesten onder ons, trouwens). Net zoals de carve-ski dat was voor skiers. Maar dit soort revolutionaire producten komen maar af en toe voor. De producenten van mtb materialen en productgerelateerde bedrijven hebben echter de enorme markt van mountainbikers ontdekt en verzinnen nu, voortbordurend op het 29-er succes, steeds weer nieuwigheidjes om ons te verleiden om nieuwe aankopen te doen. Maatje dikker, groter, ander remblokje, krom stuurtje enz. enz. Allemaal leuk, vooral voor de economie. Niets mis mee hoor, koop wat je wilt. En natuurlijk is het leuk om weer eens wat nieuws te kopen. Maar trap niet overal in.
Koop de mountainbike die bij je past
Is het dan allemaal onzin? Nee, dat is het zeker niet. Net zoals bij het skien, zijn de omstandigheden wisselend tijdens het mtb-en. De ene keer een technische trail, de andere keer een vlakke marathon, dan weer een schitterende bergtocht door Oostenrijk etc. Maar je kunt niet (mits je Bill Gates heet) elke keer je materiaal aanpassen. En daarom moet het maar eens voorbij zijn met die flauwekul. Je koopt een fiets die bij je past. Rijd je 90% van de tijd door de polders? Dan koop je een hardtail, misschien zelfs met vaste vork. Woon je in Zuid-Limburg, koop je een full-suspension, als je van comfort houdt. Ben je een snelle Joepie, rijd je ook in Limburg op een hardtail, maar dan weer met geveerde voorvork.
Please, laat je niet overtuigen door tijdschriften. Ga naar je local bike shop en haal een testfiets. Bepaal zelf wat je goed vindt. Hoe jammer ook; het Cape Epic podium of de Olympische spelen ga je niet meer redden waarschijnlijk. Blijf nadenken over wat voor rijder je bent en ga wat meer het veld in met je neus dan in die gekke boekjes….